szczerzyć się
Korpus Języka Polskiego PWN
Autentyczne przykłady użycia w piśmie i mowie zgromadzone w Korpusie
- ... Ani kawałka ciosu czy cegły nie wystaje nad ziemią, jedynie szczerzą się odkryte piwniczne komory bujające trawami, zamieszkałe przez spłoszone teraz jaszczurki...
- ... bazy śmieciarek przy Pięćdziesiątej Ósmej. Za nimi mruga napis ZUMBACH, szczerzą się niklem luksusowe samochody na wystawie salonu. Korzystając z czerwonego światła...
- ... tak bez walki. Że zanik wartości, że tylko plastikowa fasada szczerząca się do naiwnych przesłodzonym uśmiechem Mikołaja. Ale pod choinką znalazłam misia...
- ... klatce schodowej. Wyjąłem ze skrzynki poczty analogowej ulotkę. Z ulotki szczerzy się postać znana, aktorska, w uśmiechu rozkosznym. To Wielki Aktor Narodowy...
- ... ze spoconych i zakurzonych wdzięków. Dziewoi było kilkanaście, a Szarlej szczerzył się do wszystkich po kolei, toteż Reynevan stracił nadzieję na to...
- ... w strumyczku ściekającej po skale wody. Skunks z facjatą pekińczyka szczerzył się na niego szyderczo, ale z bezpiecznej odległości. Pukacz też się...
- ... na którego wystawie dostrzegł intrygującą maskę afrykańskiego bóstwa. Wielkie zębiska szczerzyły się złotą farbą, czerwone oczodoły hipnotyzowały złem, bawole rogi groziły bólem...
- ... policzków ustami, spod których wylazła na wierzch szczęka. Czarne zęby szczerzyły się w upiornym śmiechu.
- Zobacz, przyszedł Zygi, on ciebie zna, rozmawiałem... - ... z magicznymi drobiazgami. Stanęła zafascynowana maską czarnego bóstwa. Wielkie zębiska szczerzyły się złotą farbą, czerwone oczodoły hipnotyzowały złem, bawole rogi groziły bólem...
